Karıştırın beyler, çünkü:
Cehalet ihtilal yaptı!..
Kelimeler kayıp, simgeler gitti savaşa,
Semantik bozuldu; sesler: İsyanda.
Fikirler mi?
-Çok saçma, onlar: Korsanlar!
Yelken
açtılar karanlık okyanusa.
İnsanlar?.
-Onlar da
kim?
Boyutlar yok, cem oldu artık zaman
Tersine dönen dünyada: kepçede boğuldu kazan.
Frekans değiştirdi duyular;
Kulakla konuşulanlar, ağızla duyulurlar.
Herkes beceremez bunu. Ancak;
Derin ve de modern zevat(!)
Yeşili koruyarak asmalı duvara,
Ne anlar bundan aptal tabiat.
Oh!.. ne de zormuş sonunda:
Canhıraş bulduk hikmeti..
Çünkü: Onlar bastırılmıştı!...
Çıktı ortaya özgür sanat.
-“Ben diyorum ki..” buyurdu üstad,
-“Hani ders almıştım ve de okumuştum ya!..
Bana göre,
sana göre olmayanı”
Ve söyler:
-“Nihayet öğrendim sonunda karmaşayı,
Sizde öğrenin, öğretin ve de karıştırın
Karıştırın, karıştırın beyler!..”