Bendegân

Ütopya hayatımızda iç içe girmiş kaderimiz
Var ile yok arası bir kazâ,
                  uçuşur kuralsız ve arsız
Bendegân ruhum bedenimde
                    hasret kadar anlamsız
İnat değil mi dön sırtını her dem ahir ömre dek..

Ülkemin kadınları huzursuz ve mutsuz
Erkekler bir o kadar sağır, kör ve dilsiz
Her köşe başında dilenci, körpe çocuklarımız
Suyumuz mecusinin ateşinde,
Toprağımız küf kokuyor,
Rüzgar asi bir hırsız gibi çalar hep,
                                    yok merhametimiz

Ey mâhi! kaz yüreğimi durmadan,

Ne kadar derine gömebilirsin bilmem
Kim vurursa vursun inanki, sen gülmeden ölmem!

Gün Kurusu

Zindanlara atın korkularımı

Merhamet uzatsın elini ürkek ürkek!

Yecüc ve mecüc yıksın seddini.
Ufukta leylayı arasın şeytanlar

Şaşkın uçan bir kuşun kanadında artık sevdalar..

Bilesin.. beklemek ateşten de beter!..

Sarkacında sallanırken olmayan sabrım

Hiç sevmem söylemiştim! Zamanı sayar çünkü saatler

Gün akşam.. güneş bir daha doğar mı bilmem..

Ezelden küskünüm geceye

Yatamam, uyuyamam koynunda

Kaç gulyabani daha taşır ki kalbim..
Koca ömür sığar mı? söylemesi zor bir heceye..

Güle yazdım hasretini

Okusun geçsin diye mevsim rüzgârları

Sarsın sarmalasın kâinattaki bütün ânâsırı

Hangi zindan daha kutsal?

İnan ki söyle… hadi bileyim

Mecalsiz bedenim, gün kurusu yüreğim…

Hadi gel ikimizde ölelim

Sen gözyaşı dökme unutmak için,

Ben de hasret çekmeyeyim..