Zaman iz bırakır insanda;
Alınlar kırışır, yüzler buruşur.
Sesler kısılır, kaybolur tınısı sedanın.
Zaman iz bırakır meydanda;
Taşlar aşınır, yontulur mermerler..
Çıkar topraktan çınar kökleri,
Yalnız ve sessiz.. bedeni saran ölüm gibi.
Zaman iz bırakır vicdanda;
Kim bilir hangi viranede kurduysa taht,
Bir gönül kırığı gibi kalır tüm hayat.
Avuçlarında sıktığı bir demet kader,
Ne baht bırakır ne da sadık bir ahd.
Zaman iz bırakır sende ben gibi;
Her gün ezberlerken birbirimizi
Bir zemberek gibi sararız maziyi
Nakış nakış işlenir muhabbet; meşk olur
Sıyrılır ruhumuz kabından; aşk olur.
