14 Ocak 2016 Perşembe

Yaban

Koca bir konak gibi heybetli kibrimiz.
Ne kahya ne de el, konaktaki; 
                                            bey yaman.
Zihnim oksitlenmiş paslı bir atölye,
Aklım bir pula, geçmez akçe;
                                            pul yaban.
Bir yanım gurbet, bir yanım hasret solur.
Vuslat başka bahara, mevsim kış;
                                            yaz yaban.
Verin urganı ben takayım boynuma,
Darağacında beden, ölü bir toprak artık;
                                            ruh yaban.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder