Umut

Çok yaşa sen.. ölme, Umut!...

ben ölmeden.

Heybemdeki tek azığım,

Kırbamdaki son yudumsun: Umut…

Göğsümdeki son nefessin Azrail’den önce..

Gerçek bir tılsımsın,

nazarınsa; âtiye

İlahi emirden kalmış bir terekesin: Umut..

Sen ölme ne olursun.. 

Yeterki ferah tut gönlünü;

Olsun!.. ateş solurum.

Simsiyah gecemde doğ bir ay gibi: Umut!..

Allahtan korkarım, lakin korkmam ölümden,

Tek hücremde bile kainatı derç etmişken

Ne olur! Ne olur ben ölmeden!..

Ölme Umut!.. Çok yaşa sen!